De Poitevin
Dit trekpaard is afkomstig uit de moerassige gebieden van zuid Poitou.De weides stonden er gedurende verschillende maanden onder water.
Toen in 1599 Nederlandse deskundigen opdracht van de Franse koning Hendrik IV om deze drassige de gebieden droog te leggen brachten deze Nederlanders hun eigen paarden mee, zoals het Fries paard en het Zeeuws trekpaard. Hengsten van deze rassen werden gekruist met lokale merries. Zo ontstond een ras dat 'poitiers' genoemd werd.
Dit trekpaard werd veel gebruikt voor het fokken van muildieren en dankt hieraan zijn Franse naam 'poitevin mulassier'.
Het beenwerk is krachtig met een rijkelijk behang. De hoeven zijn zeer breed en plat zoals dat bij meerdere rassen uit gebieden met moerassen en drassige gronden te zien is.
Als vachtkleuren ziet men naast algemeen voorkomende kleuren ook meerdere varianten van de wildkleur zoals grijzen, muiskleurigen, bruinen en roodachtigen met als kenmerk 'de aalstreep' (dit is een donker gekleurde streep in de vacht over de volledige lengte van de rug van het hoefdier).
Tegenwoordig is dit ras zeldzaam en staat het op de lijst van bedreigde huisdierrassen.
De poitevin wordt gebruikt als een elegant trekpaard voor zware koetsen, als rustig en betrouwbaar rijpaard, voor hippotherapie en als sleeppaard in de bosbouw. Het ras werd in het verleden voornamelijk gebruikt in de landbouw en voor het fokken van muildieren, waarbij de merries gekruist werden met poitou-ezels. Later werden ze gekweekt voor het paardenvlees.
Waarom werden deze gekruisd met poitou-ezels? Hieruit kwamen grote en sterke muildieren, die werden ingezet in de landbouw en vooral in het Franse leger.